Rotterdam H2 – Hurley H2
27-09-2009
Ochtendzon. “Jopie, kijk eens wat ik in m’n zak heb zitten…” Jopie buigt voorover een probeert daadwerkelijk de inhoud van m’n broekzak te inspecteren. “Drie punten, Jopie, drie punten…”
Flauwe humor na een zonovergoten dagje in het Rotterdamse hockeystadion. Maar die drie punten maken dat de – toch aanzienlijke – terugreis als een pleziertochtje wordt beleefd.
Eerder op de dag bleek de heenreis voor een enkeling bijna een onhaalbare opgave. Rechtstreeks uit bed en met een doordringend aroma van verjaarde keepersspullen wist Berend zich nog net op tijd aan boord te slingeren van zijn lift richting de Havenstad. Wel zonde van die basisplaats.
Ruim op tijd gearriveerd – de thuisspelende ploeg was nog nergens te bekennen – werd er nog een bakkie besteld. Stel dat er nog natuurgras had gelegen, dan was dit het moment geweest dat de ochtendzon het gevecht met de morgendauw in haar voordeel zou beslissen. Tranquilo. Mellow.
Gevaarlijk. Op Rotterdam ligt namelijk het snelste veld van Nederland. Het veld is daar zo snel, dat als je de bal simpel heen en weer haalt, je af en toe te laat bent met het naar beneden brengen van je stick. Heerlijk hockeyen, maar wel pas als het aandachtsniveau enigszins is opgeschroefd. Veertien fel rode shirts ontwaakten tijdens de warming-up. Baak had intussen de luciferstokjes tussen de ogen verwijderd. Klaar voor de start.
In de eerste minuut meteen een strafcorner. Jopie had het vizier nog niet op scherp. Tien minuten later de tweede corner, rebound, op de lat. Leuk voor het publiek, maar bij een 0-0 stand wens je die bal toch een centimetertje of drie lager. Het overwicht zwelt aan, nog zonder tastbaar resultaat. Tien minuten voor rust een aanval over rechts, ziedend harde voorzet, Rick op de knietjes en de tip-in spat in schoonheid uiteen op – wederom – de lat. Niet lang daarna weet Jopie eindelijk het klassenverschil in cijfers uit de drukken. Via een rebound maakt hij de 0-1. Rust.
De tweede helft gaat het gas erop. Via een fabuleuze actie over links weet Jopie de bal voor te krijgen, waar Bentum de bal op prachtige wijze achter de Rotterdamse sluitpost duikt. Superlatieven, inderdaad. Oordeel zelf: de ‘Play of the Sunday’ van deze week.
Deze geruststellende voorsprong werkt als een smeermiddel op het combinatiespel. Via een corner maakt Rick de 0-3, niet lang daarna is het de beurt aan Folkert. Na mooi voorbereidend werk van Tjerk – en goed voordeel gegeven door de scheidsrechter in plaats van te fluiten voor een strafbal – frommelt Folk zijn eerste goal over de lijn. Vlak voor tijd maakt Tjerk zelf de 0-5. Feiloos schiet hij de bal van rand cirkel in het zijnetje.
Een regelmatige overwinning. Af en toe heerlijk combinatiespel, maar af en toe ook wat haperingen. En de ‘triple bagel’ voor Baak. Deze week even goed trainen, zondag wacht een tegenstander van een ander kaliber. De geslepen vossen van HCKZ komen naar het Bos.
Duncan